به گزارش همشهری آنلاین به نقل از لایوساینس میدان مغناطیسی کره زمین مانع از آسیب این بادهای الکترومغناطیسی خورشید می‌شود و در عورض این ذرات مغناطیسی به سمت قطب‌های کره زمین کشیده می‌شوند و باعث ایجاد پدیده زیبای «شفق قطبی» می‌شوند.
اما گاهی هر حدود هر قرن یک بار بادهای خورشیدی به صورت یک طوفان تمام‌عیار در می‌آیند و یک پژوهش جدید ارائه‌شده در کنفرانس ارتباط داده‌های SIGCOMM 2021 نشان می‌دهد که نتایچ چنین طوفانی می‌تواند برای شیوه مدرن زندگی ما مصیبت‌بار باشد.
سانگیتا عبدو جیوثی، استادیا ر دانشگاه کالیفرنیای ایروین در یک مقاله پژوهشی جدید در این کنفرانس (که هنوز در ژورنالی با داوری همتا منتشر نشده) می‌گوید طوفان خورشیدی شدید می‌توان جهان را به یک «آخرالزمان اینترنتی» وارد کند، به طوری که پهنه‌های بزرگی از جهان برای هفته‌ها یا ماه‌ها ارتباط اینترنتی خود را از دست بدهد و آفلاین شود.
عبدو جیوثی در مصاحبه‌ای در این باره گفت: «آنچه واقعا فکر مرا مشغول می‌کند این است که با وقوع پاندمی کرونا معلوم شد که جهان چقدر آمادگی مقابله با آن را نداشته است. هیچ پروتکلی برای مقابله موثر با آن وجود نداشت و وضعیت مشابهی درباره تاب‌آوری اینترنتی هم مشاهده می‌شود. زیرساخت‌های ما برای یک حادثه خورشیدی گسترده آماده نیست.»
بخشی از مشکل این است که طوفان‌های شدید خورشیدی (که «فوران‌های توده تاجی» هم نامیده می‌شوند) نسبتا نادر هستند؛ دانشمندان تخمین می‌زنند که احتمال وقوع چنین طوفان خورشیدی که مستقیما بر زمین تاثیر بگذارد بین ۱.۶ تا ۱۲ درصد در هر دهه است.
در تاریخ معاصر، فقط دوبار چنین طوفان‌های خورشیدی ثبت شده‌اند- یکی در سال ۱۸۵۹ و دیگری در سال ۱۹۲۱. واقعه اول که به «رویداد کرینگتون» مشهور است، باعث چنان اختلال زمین‌مغناطیسی شد در کره زمین شد که سیم‌های تلگراف را شعله‌ور کرد و شفق‌های قطبی در عرض‌های جغرافیایی پایین‌تر حتی در کشور کلمبیای که روی خط استوا است، مشاهده شدند. طوفان‌های کوچکتر هم ممکن است باعث آسیب‌های شوند: یکی از این طوفان‌ها در ماه مارس ۱۹۸۹ باعث قطع ارتباطات در ایالت کبک کانادا برای ۹ ساعت شد.
از آن هنگام به بعد تمدن انسانی اتکای بیشتری به اینترنت جهانی پیدا کرده است و به گفته جیوثی، اثرات بالقوه یک طوفان گسترده زمین‌مغناطیسی بر زیربناهای ارتباطی جدید هنوز چندان بررسی نشده است. او در مقاله‌اش تلاش کرده است بیشترین اسیب‌پذیری‌ها در این زیربناهای ارتباطی را مشخص کند.
خبر خوب این است به گفته جیوثی این است که اتصالات اینترنتی محلی و منطقه‌ای احتمالا در معرض خطر کم آسیب دیدن هستند، زیرا کابل‌های فیبر نوری تحت تاثیر جریان‌های القایی زمین‌مغناطیسی قرار نمی‌گیرند.
اما، کابل‌های اینترنتی زیردریایی طولانی که قاره‌ها را به هم می‌پیوندند، داستان متفاوتی دارند. این کابل‌ها با برای تقویت سیگنال نوری‌شان به «تکرارکننده‌هایی» مجهز هستند که در فواصل ۵۰ تا ۱۵۰ کیلومتری قرار می‌گیرند. بر اساس این مقاله، این «تکرارکننده‌ها» به جریان‌های زمین‌مغناطیسی حساس هستند و حتی اگر یکی از این «تکرارکننده‌ها» آفلاین شود، کل کابل زیردریایی از کار می‌افتد.
در همین زمینه:
عبدو جیوثی می‌نویسد کا اگر شمار کافی از کابل‌های زیردریایی در یک منطقه معین از کار بیفتند، آنگاه ارتباط اینترنتی قاره‌ها با یکدیگر قطع می‌شود. از طرف دیگر، کشورهایی که در عرض‌های جغرافیایی بالاتر قرار دارند، نسبت به کشورهای در عرض‌های جغرافیایی پایین‌تر بیشتر نسبت به طوفان‌های خورشیدی آسیب‌پذیر هستند و ممکن است در طوفان خورشیدی شدید ابتدا از شبکه جهانی اینترنت قطع شوند.
عبدو جیوثی می‌گوید ترمیم این آسیب در زیرساخت زیردریایی اینترنت ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد. این قطعی گسترده گذران زندگی میلیون‌ها نفر را مختل خواهد کرد.
جیوثی تخمین می‌زند که تاثیر اقتصادی قطعی یک روزه اینترنت در آمریکا بالای ۷ میلیارد دلار باشد، بنابرانی قطعی شبکه برای مدت طولانی باعث آسیب اقتصادی هنگفتی خواهد شد.
پیشنهاد او جدی گرفتن این تهدید است و گام اول به نظر او کارگذاری کابل‌های زیردریایی بیشتر در عرض‌های جغرافیایی پایین‌تر است و در عین حال ایجاد آزمون‌های تاب‌آوری که بر اثرات اختلال‌های گسترده شبکه متمرکز باشند.
او می‌افزاید در طوفان خورشیدی بعدی، مردم در کره زمین حدود ۱۳ ساعت وقت دارند تا خودشان را برای ورود آن آماده کنند.
بیشتر بخوانید:
نظر شما